22 Aralık 2012 Cumartesi

SARI SAÇLI ŞEHİR



Ölü beyaz bir güvercinden ziyade
Topuklarıma sızıyor kırmızı
Adımlarımdan korkan bir şehrin
Meydanlarına asıyorum kederlerimi
Çivi çiviyi söker madem

Acına, acılarımı söktürüyorum bileklerimde
Sen utanmıyorsun kaldırım taşlarından
İhtimal dâhilinde olan tüm manzaralardan
“Aşıyorum” kendimi, otogarlar tanıyor beni
Topuklarım acıyor, ağlıyorum.

Sen bu şehrin sol yanağından masum
Bir buse olabilirdin belki de
Belki de saçlarım olurdun
Tüm eksik yanlarıma rağmen
Ne adamlığımdan bir şey kaybederdim
Ne de, nefes boşluğu…

Sen karşıma çıksaydın eğer
Ben bu şehrin sarı saçlarından tutup
Çekerdim yalnızlığı
Kızardı bana, sonra gülerdik hep beraber

Sen bu şehrin turuncu güneşine aldanıyorsun işte
İnkâr etme
Ben bir sokak köpeğinin umudu
Kabul…

Tüm eksik yanlarıma rağmen
Çekemezsin sarı saçlarımı
Elinde olmaz
Gitmek…
Gidersin…
Artık umurumda olmaz…


Ali Özmen.



(Batuhan abiye ve yaşadıklarına ithafen)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder