Bir şairin kanserden ölümü
Diplomasıdır belki hayatının
Çok sonra anlaşılacak kavgaların
Sahil yolunu kullanarak kazandığı
Zaman, atmosferin zamkı
Koşarak geçtiğin kaldırımların
Çocukluğun bilhassa, aykırıkları
Brüj'de yahut Berlin’de
Söylenmemiş, henüz duyulmamış
O teni dağladığı ve dağ
Ve ağ içine düştüğüm
Bir yamacın patikasının umursamazlığı
Sardı beni, sarmaladı
Anlatacak ne kaldı?
Salyangoz toplarmış babam
Henüz on ikisinde belki
Eve şeker ve un almak için
Hem de Müslüman köyünde
Onun dilinde anası ekmek yaparmış
Irgatlara yapılan ekmek
Şiir değil de nedir?
Kolay ölmedi bir şair
Şiir olmak için yaşanmadı tüm bunlar
Zaman, bazen zalimleri kollardı
Bu yüzden anlatmadı üstelik
Tütün tarlaları ve çifte sürülen katır
Hep susulan Hüseyin Bağı
Doldurularan London çifte
Anlatılmadı Brüj’de yahut Berlin’de
Bir cüret bu;
Zamanın kötü davrandığı
Kötüye kullandığı
Şekeri hiç bir zaman umursamayan
Çocuklar,
Onların sırtında yükseldi Dünya
Bu bayındırlık, medeniyet
Ama sanmayın beton onların suçu
Hatta zift ve riya
İşte ölümü bu yüzden andık
Diplomasını
Zamandan alan herkesin adına
Ölüm bizi bu yüzden andı
Dünyayı kurtaracağını sanan
Artık memuriyete ikna olan çocuklara
Söyleyecek hala bir şeyler olmalı
Güzel anmalı belki tüm kötü insanları
-Yaptığınız kötülük bu muydu?
"Hiç de kötü değilsiniz aslında" demeli
Başaramadıklarını onlara hatırlatmalı
Bir şairin kanserden ölümü
Belki tüm bunlara vesile olmalı
Son savunma belki de böyle yapılmalı!
Ali Özmen.
Görsel; Dariusz Klimczak
