OKYANUSLARIN CİNSİYETİ

Sırtımda bir çuval
Çuvalın içindeki ben
Buz kırıyorum donmak için içimde
Soğuk yakıyor, kar hep beyaz değil
Zehrin iyi olduğu günler gelir
Sen mi ben mi?
Kırk kulaç daha
Kendimi mi avlıyorum
Avluyu mu ağlıyorum
Çarmıh denize diklemesine

Şunu düzgün yemlesene
Ne anladıysam o kırk çuval, 

Korku, olta ve bahtsızlık


Bir şeyler var olduğu gibi
Fısıltı mı sandın yoksa
Kuşun iki ayağını işaret parmağı ile orta parmak arasında tutarak ters mi?
Şimdi ben buyum
İsa da orada
Hepsi bu yüzden mi yani?
Az parayla çok laf benim memleketim
Bana kahve bana doğu ve batı
Söyledim işte sonunda
-Ne diyorsunuz?

Yol boyunca bin parça şimdiden yarısı
Sanki benden kopuyor
Haklı olmak çok çamur
Uyanamadan önce ve sonra
Hep dedim işte söyledim
Terslik var bu işte
Ah benim arbelet yanım
Yüzükoyun arkası sükut

Sanki son bin bahar daha yaşayacağı pruva
Hasbam!
Kutuyu açma kuyu seni bana taşır
Aktardığım gibi işte aynı böyle
Pek destansı değil
Bağzı olmadı da hiç olmadı mı dedim?
Ölecek olsan öldürür müsün?
Çünkü çok sordum
Zorluyorum biliyorum
Bir imge olsun diye değil

Mezar kazdım bir zamandı
İçine gireceğimi umuyordum

Kayganlık kafiye ile ilgili olabilir
Unutulmak umutvar olmak kadar tehlikeliydi
Çünkü gergedan
Ve kürkü için bir plankton
Velhasıl söyledim işte
Anlamak yanmaktır bu dehlizde

İtaat, ucunu bağla, ipi ite at
Delir diye umduğunuz kadar varmış
Ama giden gelir mi?
Gelse kahvaltı

Deldi işte!

Duvarı bir vesika için

Ömrümden anlatılmayacak olanları
Günü dün eden çok
Bilerek susuyorsun

Ağlattın işte sözlerinlen
Sırtımda bir çuval
Çuvalın içinde ben
Ateş sönecek biliyorsun

-Elhamdülillah.

Ali Özmen.