MEÇ

Sabahın doğru açısına denk düşsen
Akşam saat seni eve bıraktığım
Hatıramda
Kaskatı soğuk ve sabah ezanı yalnız
Kibir sokakta kol geziyor
Herkes saklanıyor sanki
Pencerede tül perde
Kedim dışarıyı gözetliyor
Nöbet nöbet
Sen çok küçük bir galaksi
Bazen tek bir gül
Zamanı bölebilen boynun
Kalbinde daim çocukluğun
Hadi ben alışamadım
Kafama esti çıktım gittim
Bir çoğuna selamı dahi esirgedim
Dünya'nın ekseniyle meşgul oldum
Kaybetmeyi farklı dillerde öğrendim
Bir süre kendimi
Yeniden denemeye ikna ettim
Pekala


-Siz nereye gittiniz?






Ali Özmen.