G"ayrılık

Belki bir ömür susacak gibi

Gidiyor olmanın talanını

Geç kaldığı yalanına bağladı

Elleri gibi küçük bir kurdeleye

Adını yazıp parmağıma bağladığım gün

O kadar imkânsızdı ki

Bu saatlerin bir ayrılık acısına daha

Daha da susarsak  

Tahammülü yoktu bileklerimin,

Uyuştuğu için korkulan bir koldan

Daha da vahimi uyuştuğu için korkulmayan

Bir beyin daha tutuldu penceremden

Üstelik kadehler boştu

Belki de her şeyi anlatıyordu

Bir mesaj ve nasıl sığdırabildik?

Koskoca bir yarım kalmışlığı

Utanmadan saatten bahsettik

Utanmadan yağmurlu havalardan

Yalnız ıslanabildiğimizi sandık

Yalnız aldandık

Düşünemiyordum,

Toplumsal kaygılarımı yitirdiğim gün

Küllükte kendi başına sönebilen

İlk sigaraya bakıp “sen de başardın” diyen

Bir adamın masalından zorla çıkarılmış

Belki bir prenses, belki bir kötü adam

Usanmıyorduk yarım kalmışlığımızdan

Uyanmıyordu masalımız

Odama sinen ağlayan bir kitabın adından

Çıkardım seni, çerçeveye ek bir fotoğraf

Buna hiç kimse inanmasın

Ellerimden bahsettiğim gündü

O adamın ellerini bir halata doladığı gün

İntihar edecek oldu, günahtı

Günah işleyecek oldu, koca bir intihar yarattı

Dizlerinden, dizelerine sinen çamuru

Artık hiçbir zaman saklayamayacaktı!

Ali Özmen.