Hazırlan, kalbim sökmeden, yola çıkacağız!

Tahrip gücü yüksek bir çift göz

Islanırken, üzerine basılmış bir çiçek

Mayın oluveriyor üzerinde yastığın

Manzaralarda üşüyen kırık bir nota

Tahrir’de de bağırdılar ya sevgilim

İşte öyle, çıkamıyorum bedenimden

Sen gelmeden, tanklar bile gelse

Bölünürken esaret bin sofraya

Sen gelmeden istemiyorum

Azad edilmek bu bileklerden

İşte öyle

Taşlara hemen sarılma hem

Belki beklediğin şeylerdedir suskunluk

Çok bağırma

Karşında kilitlenen bu adamın

Anahtarı sensin, hayret

Tecrübesiydi taşların yüzmek

Üç kere sektirdim babamı

Hem çok ta severdim taşra ağzını

Şimdi bağımsız oluşuma

Gayret ediyorum

Biliyorsun saçların

Gecenin en karanlık anı

Kör oldum

Annemin diktiği yerlerden

Kalbim sökmek üzere;

Hazırlan, kalbim sökmeden yola çıkacağız!

Ali Özmen.