REGİNDOT GÖĞ

Sigara dumanında,

Senin gibi kanser yapıcı maddeler bulunur, bilirim.

Zamanın büküldüğüne dair konuşulanlar aklımda

Ona karşı koyan senin muğlâk tavrın

Sana karşı koyamayan ben

Kazıdıkça, ilmini bilmediğim yarayı

Senin o gülüşüne çıkıyor yerçekimi

Tuhaf; ilk noktasından, son notasına

Bunda bir yanlışlık var, bakışlarında

Nişan alamıyorum.

Gez, gör ve haklı çık sevdanda

Çünkü bu ilk kuralı silah tutmanın, kalbinde

Çünkü ateş edecek olsaydın, etmiştin de

Belki de en güzel anı, manzarayı bekliyorsun

Hızlandıkça adımlarım, arşınlanan hüznünde

Sen beni daha da çok seviyorsun

Belki,

İşte bu lanetten bozma eksik günah senin olsun

Olsun da bir gün sarıl bana

Heves ettiğin gibi çıkmayınca rüzgâr

O alay ettiğin çocukluğumuza dön yüzünü

Eksikliğin o malum tiradı yankılansın şehrinde

Sen yine ne yap ne et sevme beni

Çünkü şiir olmak bunu gerektirir bazı dillerde

En sevdiğin sokak olsun çıkmazım

Bilhassa bir şiiri anlayacak olsaydın

Bu o şiir değildi eminim,

Eminim altında yatan manalara yorduğun

Bir güzel söz olacaktı hüznün

Süzülmüş çamurun ekseriyetindeyiz malum

Binalar yükseldikçe yırtılıyor hüzün çuvalı bulutların

Bir maç tertip ediliyor, haksız ofsaytların kargaşasında

Çekmecenin içinde dilsiz barut kokusu

Ne vakit, vaktin paradoksunda kaybolsak

İşte ben burada okumuştum çığlığını,

Havanın erken kararmasından yanaydım hep

Tüm bunlar olup biterken,

Musa tekrar yaracak olsa Kızıldeniz’i

Ellerimizin tam ortasından ve sorsalar sana;

Bu kadar savrulurken yersiz rüzgârlarla

Rahlede hangi kitabı açık unuttun?

Ali Özmen.